Soldaat van Oranje

Ook zo'n fan van mannen in uniform? Ik kan m'n geluk niet op. Dankzij die duobaan van Oscar heb ik er nu een in een witte jas en een in groen pak, compleet met pet, strepen en ander zinloos decorum. Maandagochtend 10 maart moest hij zich melden aan de poort van de KMA in Breda. Jawel, de Koninklijke Militaire Academie: nooit gedacht, toch gekregen... Of iets van gelijke strekking.

Normaal gesproken duurt een opleiding aan de KMA zo'n 4 jaar. Maar als je de zijdeur neemt, mag je het ook in 6 weken doen. Stormbaan, schietbaan, cursus internationaal recht, soldaatje spelen op Curacao en voila: Nederland voelt zich een stuk veiliger met 15 "goed opgeleide" officieren.

Half april worden we verwacht in Breda voor de beediging. Het lijkt een groot spectakel te worden, maar het loopt allemaal anders. Als we die middag aankomen op het kasteel krijgen we te horen dat de zoon van de dag ervoor aangetreden Commandant der Strijdkrachten, Peter van Uhm, is omgekomen bij een vuurgevecht in Uruzgan, Afghanistan. Het nieuws slaat in als een bom. Iedereen is er door aangeslagen en de festiviteiten worden aangepast. Geen lovende speeches maar een opening met "The Last Post" (dodenmars). Oscar staat daar in het midden van het plein. Indringende speeches draaien m'n maag om en maken me misselijk. Mijn god, wat zijn we aan het doen? Tegen de tijd dat hij trouw met zweert aan de Koningin, kookt mijn bloed van woede, frustratie en verwarring.

Na een zwijgzame rit naar huis volgen er weken van praten, praten en praten. Het eindrultaat is een situatie waar zelf voor gekozen hebben, waar we achter staan, maar waar we niet blij mee zijn. How fucked up is that? Nog zo'n 5 maanden om er goed mee om te leren gaan. Geplande vertrekdatum 29 september.